Rewitalizacja Pałacu Saskiego w Kutnie

Już wkrótce ruszą prace projektowe mające na celu realizację rewitalizacji kompleksu kutnowskiego pałacu podróżnego Augusta III, zwanego potocznie Pałacem Saskim. Pierwsze „przymiarki” koncepcyjne powstały już jednak ponad 25 lat temu. Na zlecenie Muzeum Regionalnego w 1991 roku inż. Henryk Siuder wykonał projekt koncepcyjny architektoniczny restauracji i adaptacji pałacu na cele Muzeum Regionalnego. W oczekiwaniu na zakończenie rewitalizacji kompleksu zachęcamy do zapoznania się z archiwalną dokumentacją H. Siudera. 

Podróż króla Augusta III w 1752 roku.

O skali logistyki związanej z podróżą  dworu królewskiego  może świadczyć drobny fragment dokumentu z 1752 roku opisującego przygotowania i przebieg  wyjazdy króla i jego rodziny do Warszawy: Drezno 16 czerwca 1752 Ekspedycja wyposażenia kuchni dworu królewsko-polskiego i elektorsko-saskiego Nota: Do Poznania, Kleczewa i Kutna została właśnie wysłana specyfikowana [już] przedtem ilość naczyń miedzianych, żelaznych i blaszanych, wraz z białą porcelaną, przy czym naczynia miedziane w całości oznaczone zostały literami AR [pod koroną] oraz  – dla większej wiedzy – odrębnymi znakami: … Czytaj dalej

Europejskie korzenie Pałacu Saskiego w Kutnie, a wielokulturowość miasta.

KUTNO – JEDNO MIASTO DWÓCH BITEW – dwie wojny, które zmieniły strukturę narodowościową i kulturową miasta. W ciągu zaledwie dwóch stuleci miasto trzykrotnie zmieniało swoje oblicze kulturowe. Co najmniej do połowy  XVIII wieku było miastem zdominowanym przez polską kulturę, z ogrywającą dużą rolę gminą żydowską. Choć pierwsze ślady osadnictwa żydowskiego w Kutnie sięgają XVI stuleci to w XVII w. miało ono niemal zaniknąć, by przybrać na sile w XVIII w. Z 63 mieszkańców żydowskich w 1579 r., w 1765 r. … Czytaj dalej

Pałac Saski w Kutnie

Przy wznoszeniu pałacu zaangażowano głównie niemieckich rzemieślników, a prace wykonywano w szybkim tempie.  Przy projektowaniu pałacu pracował niemiecki architekt, który zatrudnił do budowy w większości swoich rodaków: cieśli, stolarzy, ślusarzy, czy szklarzy, pracujących przede wszystkim także przy wnoszeniu warszawskich obiektów tego okresu: cieśla Dägel, cieśla Krieger, stolarz Raspe, ślusarz Eberlein, szklarz Scheidemantel, mistrz murarski Sperling. Pałac zaprojektowano w duchu saskiego baro­ku, na planie prostokąta z dwoma krótkimi skrzydłami bocznymi, zaakcentowanymi ryzalitami w elewacji frontowej oraz trzecim ryzalitem po środku, wysuniętym … Czytaj dalej